Ma Przyjaźń zasypie srebrnymi chwilami,mruga do ciebie czarem, sercem, łzami…zasieje nasionka w ogródku, kanciastym,zapisze rozdział, kolejny, dwunasty!…Raz zburzy w zwątpieniu, co podarowała,zebrała perełki, cierpliwie kochała…lecz także naprawi, sceruje, przytuli,gdy serce dostrzeże pęknięte przez bóle!Bo przyjaźń ma twarze jak posągi greckie,(w tych oczach uczucia, rzeźbione, są wieczne!)zachwyca mądrością, zapomnieć nie może,że zagubiłeś perełkę gdzieś w drodze…Poczeka, pomyśli, i rękę znów poda,choć w sercu jest zamieć i nie ta…pogoda,bo Przyjaźń jest większa nawet od miłości!Magię swą ukryła w czynie, pieśni, w złości…
Moje marzenia 